Έχω έναν μικρό φίλο που τον αγαπάω πολύ!

Μου έστειλε λοιπόν ένα δωράκι. Είμαι σίγουρη ότι το σκάρωσε μετά που παρακολούθησε κάποιο επεισόδιο των Flinstones και είμαι σίγουρη ότι έχει πάρει στοιχεία από αυτά που είδε, αλλά έχει αυτοσχεδιάσει κι όλας. Είναι μόνο 7 χρονών. Ότι έχει αρχίσει να μαθαίνει να γράφει. Καταφέρνει να μας εκπλήσσει κάθε φορά μ' αυτά που κάνει.
Το μόνο που του εύχομαι είναι να χει στη ζωή του όση τύχη κι όση ευτυχία μπορεί να αντέξει. Και σε μας, να 'μαστε κάπου γύρω να τον βλέπουμε να μεγαλώνει και να παίρνει στη ζωή ό,τι του αξίζει!
Να 'σαι καλά μικρέ μου «βλάκα». Και επειδή δεν θα 'χω την ευκαιρία να σου τραγουδήσω live το τραγούδι που σ' αρέσει, το βάζω εδώ για να το ακούσεις μόνος σου.

Καλές γιορτές!

Η ώρα του Μποτρινάκη

Τον τελευταίο καιρό έχουν πέσει όλοι με τα μούτρα να βλέπουν ριάλιτι με μαγειρικές. Άσχετοι μαγειρεύουν, καλούν άλλους άσχετους να δοκιμάσουν και ξεκατινιάζονται ποιος είναι ο πιο μεγάλος σεφ... Αν το 'χω καταλάβει σωστά, γιατί μιλώ μόνο απ' όσο έχω δει στα τρέιλερ. Μπλιαχ...

Ο Gordon Ramsay όμως; Άλλο πράμα!!! Για κακή του τύχη, έπεσε στον ΣΚΑΪ και σιγά μην τον δει κανείς... Ήρθε όμως ο Μποτρίνι να καλύψει το κενό στο prime time για τις μάζες. Χάλι μαύρο! Και ο Ramsay στημένο φαίνεται, αλλά κρατάει τα προσχήματα και το ενδιαφέρον. Ο Μποτρίνης... χάλια και με επιβεβαίωση. Γνωστοί, μας μετέφεραν όλο το σκηνικό που στήνεται για της βραδιά που μένουν κατευχαριστημένοι οι πελάτες. Anyway, έκανα ένα πρόλογο απαραίτητο για να προχωρήσω στο προκείμενο.

Από όταν ξεκίνησε αυτός ο χαμός λοιπόν, κυρίως με τον Μποτρίνι, δεν έχουμε ευχαριστηθεί ταβέρνα. Όπου κι αν πάμε για φαγητό, έρχεται η ώρα του Μποτρινάκη -έτσι την έχουμε ονομάσει. Η ώρα που ο αρχιτέτοιος, συνήθως και ιδιοκτήτης, παρατάει τα παϊδάκια των επόμενων να καίγονται και γυρνάει στα τραπέζια ρωτώντας πόσο ευχαριστημένοι είμαστε. Πήγαμε να παραγγείλουμε τις προάλλες και μέχρι να μας εκθειάσει ένα ένα τα πιάτα ο αφεντικός, μας πέρασε η όρεξη και πήγαμε κατ' ευθείαν στο γλυκό!

Και μετά, κάθε 15 λεπτά περίπου, επίσκεψη στο τραπέζι. «Περνάτε καλά;», «Σας αρέσει το φαγητό;», «Υπάρχει κάτι άλλο που θα θέλατε;»...

Ναι ρε φίλε... Υπάρχει... Να μ' αφήσεις στην ησυχία μου να μασήσω το ρημαδιασμένο το παΐδι. Που μόλις με δεις να πιάσω το κόκκαλο σε πιάνει ο οίστρος να επιβεβαιωθείς ότι με έχεις ανεβάσει στα ουράνια με τη μαγειρική σου... Τη σαλάτα τουρλού με ό,τι λαχανικό υπάρχει στην οικουμένη, πατάτα τηγανητή και παϊδάκι στα κάρβουνα. Ω, τι πρωτοτυπία! Ω, πόση γνώση πρέπει να χει κάποιος για να φτιάξει αυτό το υπερθέαμα; Έλεος!!! Όχι και γκουρμέ το παΐδι στα κάρβουνα!!!

*Να μου σερβίριζες φακές χωρίς φακές και να μ' αρέσανε, να σου πω... άξια...

** επόμενο post... πώς ευχαρίστως θα έβγαζα τα διαλυτικά από τα παϊδάκια και θα τα έριχνα στα κάρβουνα... f-word τους παιδότοπους μου μέσα... και έξω σε όλες τις ταβέρνες!!!

Καλοκαιράκι στους τροπικούς...

Πάει καιρός που δεν έχω ανεβάσει post. Έμπνευση μηδέν. Σήμερα όμως έχω βγει βολτούλα με την αδελφή μου και είμαστε για καφεδάκι. Αρχές Νοέμβρη και η θερμοκρασία καλοκαιρινή. Λες και είναι άνοιξη. Καθόμαστε έξω και φοράμε κοντομάνικα. Βόρεια Αφρική βλέπετε... Δε λυπάμαι τίποτα άλλο παρά μόνο το έτερο αδελφάκι που παγώνει στην Βορειοδυτική Ελλάδα, με χιόνια και βροχές και έχει ανοίξει θέρμανση από την αρχή του Σεπτέμβρη... Άτυχη!!!

Ο Σάκης ξαναχτυπά!

Διάβασα σήμερα σε κάποιο μπλογκ ότι στην espresso γράφτηκε μια είδηση για την έναρξη των γυρισμάτων μιας νέας ελληνικής ταινίας στην οποία θα πρωταγωνιστεί ο Σάκης και θα κάνει τον ζιγκολό, μαζί με τη Δήμητρα Ματσούκα η οποία θα κάνει ένα call-girl. Οι δυό τους, λέει, δε γνωρίζονται, αλλά συναντιόνται σε μια δεξίωση και τότε...

Προφανώς το «νέα» είναι επιθετικός προσδιορισμός στο Ελληνική που ακολουθεί. Διότι ΙΔΙΑ γαλλική ταινία υπάρχει ήδη. Φορ γιορ ινφο, κλικ εδώ

Εξαιρετική! Με την γνωστή από τη Αμελί Audrey Tautou και τον λιγότερο γνωστό στην Ελλάδα μαροκινό ηθοποιό Gad Elmaleh. Ο Gad Elmaleh κατά τη γνώμη μου είναι φοβερή φυσιογνωμία. Τον πρωτοείδα δίπλα στον Daniel Auteuil στην ταινία La doublure και μου έμεινε αξέχαστος. Φαντάζομαι σε σύγκρισή με το το Σάκη είναι ένα τίποτα, αλλά τι να κάνουμε τώρα...

Αγάπη μου ... συρρίκνωσα το laptop...

Είμαι πολύ χαρούμενη. Σήμερα απέκτησα το U123 της MSi. Μικρό, άνετο στη χρήση, με πολλά πολλά extras, πραγματικά συρρικνωμένο laptop. Εξαιρετικό!!! Και κόκκινο :)

Δευτέρα βράδυ έβαλα την παραγγελία στο δίκτυο, Τετάρτη πρωί παραδόθηκε στο γραφείο μου. Επιβεβαίωσα ότι δεν ήταν διαθέσιμο στο κατάστημα Ηρακλείου. Ήρθε από Αθήνα. Γρήγορα και άνετα και σε πολύ καλή τιμή.

Προτείνεται ενθέρμως!

Τέρμα τα ρουσφέτια... λέει...

Σήμερα το πρωί πηγαίνοντας στη δουλειά άκουγα ραδιόφωνο και συγκεκριμένα ένα τοπικό σταθμό που αναμεταδίδει και skai. Έλεγαν λοιπόν οι δημοσιογράφοι πόσο πολύ τυχεροί είμαστε ως έθνος που επιτέλους θα έχουμε έναν πρωθυπουργό ο οποίος θα πατάξει οριστικά τη διαφθορά, δεν θα δέχεται να κάνει ρουσφέτια, κλπ.

Αφού λοιπόν εκθείασαν για ώρα τον νέο πρωθυπουργό προσθέτοντας τις σχετικές σάλτσες για τον παράδεισο που θα μας φτιάξει, άρχισαν να λένε πως πήγε η σταυροδοσία στην Κρήτη. Χανιά, Ρέθυμνο, Ηράκλειο, Λασίθι.

Αμέσως μετά άρχισαν όμως να λένε τα παρακάτω:
- Η Κρήτη έδωσε στο ΠΑΣΟΚ τριπλάσιους σταυρούς απ' ότι στη ΝΔ
- Όταν όλοι είχαν αφήσει τον Γιώργο ακάλυπτο η Κρήτη τον στήριζε
- Όλη την αντιπολίτευση την έκανε ο Καρχιμάκης με τις ερωτήσεις του στη Βουλή
- Φυσικά ο Καρχιμάκης θα πρέπει να είναι Υπουργός αύριο
- Φυσικά στο Υπουργικό Συμβούλιο θα πρέπει να είναι τουλάχιστον δύο Υπουργοί και δύο Υφυπουργοί από την Κρήτη
- Η Κρήτη στήριξε τον Παπανδρέου και τώρα πρέπει να της δοθούν τα ανταλλάγματα

ΤΑ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ!!!!

Δηλαδή ούτε λίγο ούτε πολύ να γίνει το σχετικό ρουσφέτι.
Ή μήπως όταν αφορά ολόκληρη Περιφέρεια δεν λέγεται ρουσφέτι;
Όποιος γνωρίζει ας με διαφωτίσει κι εμένα.

Α, κάπου διάβασα ότι στο γραφείο Καρχιμάκη απαντούν ήδη στο τηλέφωνο με τη φράση "γραφείο Υπουργού".

Με τις υγείες μας!

Έως πόσους μπορώ να σταυρώσω;

Αναρωτήθηκα... Βρήκα έναν πίνακα της συμφοράς... Τον σουλούπωσα, τα έβαλα αλφαβητικά και ιδού:

Ήμουν κι εγώ εκεί!

Την ιδέα μου την έδωσε μια ερώτηση του arkoudou στο twitter:
- Παιδιά έχει κανείς κανένα hint ή συμβουλή για το τι σημαίνει εφορευτική στις εκλογές;

Συνέβη δυο φορές. Η πρώτη όταν ήμουν νέα, πολύ νέα, για την ακρίβεια 18 χρονών. Στις εκλογές του 1985. Ήμουν γραμματέας σε εκλογικό τμήμα κάπου στην Αθήνα. Ταυτόχρονα, ήμουν και μέλος πολιτικής νεολαίας. Η οποία νεολαία φρόντισε να με τοποθετήσει στη θέση της γραμματέως προκειμένου να έχει «μάτια» μέσα στο εκλογικό τμήμα για να μη γίνει «καμία στραβή»! (Το «τοποθετήσει» καμία σχέση με κομματικό μηχανισμό. Απλά φρόντισε να με φωνάξουν ως γραμματέα. Το πώς γίνεται αυτό μη με ρωτάτε). Η μόνη στραβή που έγινε ήταν ότι παραλίγο να με βιάσει ο Δικαστικός Αντιπρόσωπος. Φρόντισε μάλιστα στο τέλος να με ξεμοναχιάσει, αφού έφυγαν όλοι, προκειμένου «να καθαρογράψουμε τα δεδομένα» και να βρούμε γιατί δεν ήρθαν να ψηφίσουν αυτοί που είχαν γεννηθεί μεταξύ του 1845 και του 1870. Να 'ναι καλά εκείνο το φανταράκι που τον πήρε χαμπάρι από νωρίς και δεν με άφησε ούτε ένα λεπτό μόνη μαζί του. Στο τέλος το καλό παιδί, με συνόδεψε εκτός του σχολείου και έφυγε μόνο αφού πήρα ταξί για να πάω σπίτι μου.

Η πιο πρόσφατη εμπειρία ήταν στις βουλευτικές του 2000. Γραμματέας πάλι αλλά αυτή τη φορά επειδή με παρακάλεσε ένας γνωστός δικηγόρος για να βοηθήσω μια γνωστή του που ήταν δικαστική αντιπρόσωπος και μάλλον δεν θα τα κατάφερνε μόνη της.

Δεν θα επεκταθώ στα καθήκοντα του γραμματέα. Η ερώτηση στο twitter είχε να κάνει με εφορευτική. Τα μέλη της εφορευτικής παρουσιάστηκαν κατά τις 6.30. Αφού βοήθησαν στο στήσιμο του κέντρου (κούνα θρανία, στήνε παραβάν, βάλε βουλοκέρι στην κάλπη, «ποιος θα κάθεται να καλύπτει τη σχισμή μετά την ψήφο;», κλπ) η δικηγόρος τους εξήγησε τι πρέπει να κάνουν (με τη σειρά που θα κάθονται/στέκονται):

1. Πρώτος στη σειρά θα είναι αυτός που θα παραλαμβάνει την ταυτότητα του ψηφοφόρου χαμογελώντας (ΣτΣ: στο πρώτο δίωρο χαμογελάει, μετά βαριέται τη ζωή του και βρίζει αρχικά από μέσα του, μετά και από έξω του)

2. Δεύτερος στη σειρά θα είναι αυτός που θα ελέγχει τα στοιχεία της ταυτότητας και θα διαβάζει καθαρά το όνομα στη γραμματέα προκειμένου να το βρίσκει και να το σβήνει από τον κατάλογο (το καθαρά έχει να κάνει με την άρθρωση αλλά και την προφορά... όλο αυτό διαδραματίζεται στην Κρήτη και τα συμπεράσματα δικά σας...)

Παρεμβάλλονται γραμματέας και δικαστικός αντιπρόσωπος

3. Τρίτος στη σειρά θα είναι αυτός που θα κάνει πακάκια τα ψηφοδέλτια για να τα δίνει στους ψηφοφόρους. Ο κλήρος έτυχε σε μία ωραία κυρία περίπου 30 ετών η οποία πολύ ευχαρίστως θα το αναλάμβανε αλλά δεν ήξερε γράμματα και έτσι εξαιρέθηκε. Τελείως. Πήγε σπίτι της.

4. Ο τέταρτος έπαιζε σε δύο θέσεις. Πακάκια και σκέπαζε την κάλπη αφού έπεφτε μέσα το φάκελο με την ψήφο.

Η ώρα της ψηφοφορίας έχει πλάκα. Γίνονται διάφορα ευτράπελα και πολλή κοινωνική κριτική, ειδικά τις ώρες που δεν έχει πολύ κόσμο. Μετά έρχονται και διάφοροι βουλευτές και κουβαλάνε καλούδια. Πλακώνονται οι της εφορευτικής με τους εκλογικούς αντιπρόσωπους που παρευρίσκονται εκ μέρους των κομμάτων για τη διασφάλιση της διαδικασίας. Βλέπεις, η πόλη είναι μικρή και όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους... Και οι της εφορευτικής άνθρωποι είναι. Και καμιά φορά έχουν και αίμα που βράζει. Έτσι περνάει ευχάριστα η ώρα.

Η πολλή δουλειά είναι το βράδυ. Μετά που κλείνουν οι κάλπες. Η καταμέτρηση υποτίθεται ότι γίνεται μόνο από την εφορευτική, τον δικαστικό αντιπρόσωπο και τη γραμματέα. Έλα μου όμως που η δουλειά είναι πολλή και δεν θα τελειώσει ποτέ αν δεν βοηθήσουν όλοι. Έτσι εμπλέκονται και οι εκλογικοί αντιπρόσωποι. Και η δουλειά γίνεται περισσότερη διότι εκτός των άλλων η εφορευτική πρέπει να προσέχει να μην «κλέβουν» οι αντιπρόσωποι στην καταμέτρηση. Να μη βγάζουν άκυρα και λευκά εκεί που δεν υπάρχουν.

Και μετά έρχεται το γράψιμο. Βιβλία, καταμετρημένοι ψήφοι ανά κόμμα ΚΑΙ ανά υποψήφιο, πρακτικά, υπογραφές.... Απ' όλους. ΚΑΙ από τα μέλη της εφορευτικής. Κι έχει πάει η ώρα 5 την επόμενη μέρα και βρωμάς και κολλάς επάνω σου και κοντεύει να τελειώσει αλλά πάντα έχει και κάτι άλλο. Και βρίζεις την τύχη σου που σε έριξε να είσαι εφορευτική.

Ως γραμματέας βρίζεις την τύχη σου όταν πας να πληρωθείς στο δημόσιο ταμείο. Διότι εσύ έβγαλες όλη τη δουλειά και την προετοιμασία (2 μέρες πριν) και όλα τα γραψίματα και τελικά πήρες.. πόσα; το 1/10 από αυτά που πήρε ο δικαστικός αντιπρόσωπος.
Με τις υγείες μου κι άμα το ξανακάνω να πέσει φωτιά να με κάψει!!!

Πεφωτίστηκα Σαββατιάτικα...

Μεσημέρι, και ότι έχω τελειώσει από τη γύρα του Σαββάτου. Περιμένω το λεωφορείο και ακριβώς απέναντι υπάρχει γιγαντοαφίσα που διαφημίζει καλλυντικό προϊόν και συγκεκριμένα ένα consiler*. Πανέμορφο μοντέλο, με υπέροχο μακιγιάζ και τονισμένα με φως τα μάτια ώστε να δίνεται σωστά το μήνυμα. Το σλόγκαν λέει «Illuminator: the best consiler for your eyes».

Καταφτάνουν και κάθονται δίπλα μου μαμά (γύρω στα 35) και κόρη (γύρω στα 12).

- Μαμά, ξέρεις τι σημαίνει «Ιλουμινάτορ»;
- Τι;
- «Πεφωτισμένοι»
- Και «πεφωτισμένοι» τι σημαίνει;
- Μμμμ... κάτι με φως. Κονσίλερ διαφημίζει.
- Τι είναι το κονσίλερ;
- Κάτι που φωτίζει τα μάτια μάλλον.
- Α, φακούς επαφής διαφημίζει...

Ευτυχώς το λεωφορείο ήρθε αμέσως μετά και με πήρε.
Πάντως νομίζω ότι τα καλύτερα μου τυχαίνουν στη Σαββατιάτικη βόλτα!


* για τους μη γνωρίζοντες το consiler είναι καλλυντικό προϊόν που χρησιμοποιείται για να «σβήνει» τους μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια.

Μια ωραία ιδέα

Να πως ένα πολύ όμορφο δώρο δίνει μια ωραία ιδέα για τη χρήση ενός δεύτερου πολύ όμορφου δώρου!

Ευχαριστώ φιλενάδα...

Πώς είπατε; Ηλεκτρονικός λογαριασμός;

Σε προηγούμενο ποστ ανέφερα την περιπέτειά μου με την Wind προκειμένου να «γυρίσω» τον λογαριασμό του κινητού μου σε ηλεκτρονικό. Ε λοιπόν, αυτή η παρωδία δεν έχει τέλος...
Δεν θα αναφερθώ στο ότι μετά σχεδόν από έναν μήνα δεν είχα λάβει καμία ειδοποίηση για username και password. Ζητώντας τις σχετικές εξηγήσεις η απάντηση που πήρα ήταν:
- Συγνώμη, η αίτηση κάπου χάθηκε και πρέπει να γίνει καινούργια...
Σε δύο μέρες έρχεται το πολυπόθητο sms με το username και το password. Κάνω login και τι διαβάζω στην οθόνη;
«Δεν υπάρχει διαθέσιμος νέος λογαριασμός»

Αυτό, μάλλον, μεταφράζεται σε «μόλις εκδοθεί ο λογαριασμός θα τον εμφανίσουμε ηλεκτρονικά».

Για την Wind λοιπόν ηλεκτρονικός λογαριασμός δεν είναι η άμεση ενημέρωση για τη χρήση. Εδώ που τα λέμε, δεν θα έπρεπε να περιμένω κάτι παραπάνω αν σκεφτεί κανείς ότι χρειάζεται 10 μέρες με εσωτερικό ταχυδρομείο για να ενεργοποιηθεί χαθεί μια αίτηση για έκδοση ηλεκτρονικού λογαριασμού!!!

Όλα τα περιέργα...

Σε μένα θα συμβούν και μάλιστα στο διάστημα μιας εβδομάδας μόνο...

Δευτέρα πρωί το αμάξι δεν παίρνει μπροστά. Τρίτη πρωί το φορτώνει η οδική βοήθεια για να το πάει στο συνεργείο. Τρίτη μεσημέρι το παραλαμβάνω
- Τελικά ήταν η μπαταρία
- ΟΚ!

Πέμπτη μεσημέρι φεύγω από τη δουλειά όλα καλά. Παίρνει μπρος η μηχανή, αρχίζει να λειτουργεί το ραδιόφωνο και όλα καλά. Με το που ανάβω αριστερό φλάς, σιγή ασυρμάτου στο ραδιόφωνο. Δε δίνω σημασία... «ο αναμεταδότης θα χάλασε». Δεν διαψεύδεται η σκέψη μου καθώς σε λιγότερο από 3 λεπτά το ραδιόφωνο επανέρχεται. Ναι, αλλά δε μ' αρέσει αυτό που παίζει. Δεν ταιριάζει καθόλου μ' αυτό που άκουγα πριν σιγήσει. Ουπς... όλοι οι σταθμοί παίζουν το ίδιο. Το ραδιόφωνο τρελάθηκε... Δεξί φλάς... μούγκα ξανά.

Τι έγινε βρε παιδιά; Κάτι περίεργο συμβαίνει. Μέχρι να γίνουν όλα αυτά έχω βγει εθνική και ετοιμάζω προσπέραση... οι στροφές ανεβαίνουν... πόσες να 'ναι; Κοιτάω το στροφόμετρο... ουπς... μηδέν είναι και τρέχω και με μηδέν χιλιόμετρα...

Κάτι δεν πάει καθόλου καλά διότι ενώ δεν λειτουργεί τίποτα μέσα στο αυτοκίνητο, αυτό συνεχίζει να τρέχει ακάθεκτο. Σταματώ δεξιά (λεπτομέρεια: ευτυχώς με τη μηχανή αναμμένη), τηλέφωνο στο συνεργείο:

- Έλα Γιώργο, το και το...
- Δεν είναι δυνατόν. Πώς δηλαδή ενώ η μηχανή δουλεύει όλα τα υπόλοιπα είναι σβησμένα;
- Μα αν ήξερα Γιώργο μου, θα ήμουν εγώ στο συνεργείο κι όχι εσύ. Σου 'ρχομαι!

Ξεκινάω και ως εκ θαύματος οι δείκτες δουλεύουν κανονικά. Όμως τι είναι όλα αυτά τα φωτάκια που ανάβουν στις ενδείξεις; Όλα μαζί; Κόβω ταχύτητα διότι δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να συμβεί μετά. Το ραδιόφωνο ανοιγοκλείνει μόνο του και παίζει παντού τον ίδιο σταθμό, οι δείκτες έχουν τρελαθεί, τα φλας πηγαινοέρχονται κι εγώ κοιτώ από το παράθυρο να βρω που είναι ο τύπος με το τηλεκοντρόλ που μου κάνει πλάκα.

Φτάνω στο συνεργείο και εκεί αφού διηγούμαι τα καθέκαστα ξεραινόμαστε όλοι στα γέλια. Φοβάμαι όμως ότι αύριο θα κλαίω μόνη μου. Κάτι για «εγκέφαλο» πήρε το αυτί μου. Πράγμα που αν βγει αληθινό θα μεταφράζεται σε καμιά χιλιάρα (κατακαημένη φιλενάδα σε θυμήθηκα... τουλάχιστον εμείς το πάθαμε 9 χρόνια μετά τη λήξη της εγγύησης).

Τελικά σήμερα έζησα μια σκηνή από κείνες τις Χολιγουντιανές ταινίες με τους εξωγήινους που τρελαίνουν τα κοντέρ. Το μόνο που έλειπε είναι να ανοιγοκλείνουν και οι υαλοκαθαριστήρες μόνοι τους....

Σήμερα έζησα το «the day after». Αύριο πολύ φοβάμαι ότι θα ζήσω το «ο παράς κι ο φουκαράς»... ή μάλλον «η φουκαριάρα»!

Εμείς το βγάλαμε πρώτοι... [ενημερωμένο]

Λοιπόν, παρακολουθώ τα διάφορα πολύ «δημοφιλή» μπλογκς που μετράνε δευτερόλεπτα στις αναρτήσεις του για το ποιος είπε πρώτος την είδηση και ποιος δεύτερος και ποιος τρίτος...
Αυτά τα μπλογκς λοιπόν εδώ και πάνω από 45 λεπτά δεν έχουν αναφέρει τίποτα για έναν μεγαλούτσικο σεισμό που νοιώσαμε στην λεβεντογέννα σήμερα στις 12.30.
Μάλλον δεν τον ένιωσαν στην υπόλοιπη Ελλάδα και γι' αυτό δεν ασχολείται κανείς. Anyway, τα σεισμολογικά sites τον δίνουν μεταξύ 6,2 και 6,7 με επίκεντρο στην Ανατολική Μεσόγειο και συγκεκριμένα στο Λυβικό Πέλαγος 165 χιλιόμετρα νότια του Ηρακλείου Κρήτης.
Με τις υγείες μας!

Διαβάζω το παρακάτω λινκ κι έχω αρχίσει λίγο να ανησυχώ... Δε μ' αρέσει καθόλου η ακολουθία...
πατήστε εδώ

Ένα δίωρο στη ζώνη του λυκόφωτος

Σήμερα ήταν η μέρα που έπρεπε να πάω στο μικροβιολογικό εργαστήριο για να μου πάρουν λίγο παραπάνω αίμα διότι αυτό που έδωσα την Πέμπτη για τις εξετάσεις μου δεν έφτανε γιατί η κοπέλα δεν υπολόγισε σωστά! (ασχολίαστο)

--

Σήμερα ήταν η μέρα που έπρεπε να πάω στη wind για να ζητήσω να κάνουν τον λογαριασμό του κινητού μου ηλεκτρονικό και να πάψουν να μου τον στέλνουν ταχυδρομικώς.
Προτίμησα ένα κεντρικό κατάστημα... και έχοντας στα χέρια μου ό,τι θεώρησα απαραίτητο, δηλ. τον τελευταίο λογαριασμό και την ταυτότητά μου, μπήκα...
- Καλημέρα σας, θέλω να κάνω τον λογαριασμό μου e-bill
«Μαρία, ξέρεις πώς γίνεται ο λογαριασμός e-bill;»
«Άνοιξε να συμπληρώσεις μια αίτηση κι έρχομαι»
ΟΚ, σκέφτηκα, τώρα θα δώσω τον λογαριασμό, θα περάσουν τον κωδικό πελάτη και θα τυπωθεί η αίτηση συμπληρωμένη, θα την υπογράψω και τελείωσα... γιατί έχω αργήσει και για το κομμωτήριο...
- Ταυτότητα έχετε μαζί σας;
- Βεβαίως, ορίστε! (Δίνω μαζί και τον λογαριασμό)
Τυπώνεται η αίτηση ΚΕΝΗ και η άλλη υπάλληλος φωτοτυπεί την ταυτότητα... «Ανοιχτό αντίγραφο κάνε για να φαίνεται στο fax»
(FAX; ΤΙ FAX; ΠΟΙΟ FAX; πού είμαι; στη ζώνη του λυκόφωτος;)
Βγαίνει το αντίγραφο της ταυτότητας, το παίρνει η πρώτη υπάλληλος και αρχίζει να συμπληρώνει την αίτηση χειρόγραφα. Μετά αρχίζει να ζητάει στοιχεία του λογαριασμού, τα οποία όμως έχει μπροστά στα μάτια της... νούμερο κινητού, ΑΦΜ, διεύθυνση, ΔΟΥ κι άλλα τέτοια... Αφού αντιλαμβάνεται ότι έχει όλη την πληροφορία, τελειώνει με τη συμπλήρωση, μου δίνει να υπογράψω και μετά ρωτάει την δεύτερη υπάλληλο... «Μαρία, πότε ενεργοποιείται αυτό;» και η απάντηση: «Παίρνει καιρό γιατί η αίτηση πρέπει να σταλεί με εσωτερικό ταχυδρομείο δηλαδή θα φτάσει Αθήνα σε καμιά 10αριά μέρες...»
Εδώ πια έχω παραδώσει πνεύμα και το μόνο που αποφασίζω να πω χαριτολογώντας και χωρίς καμία αίσθηση κριτικής (τι φταίνε κι αυτές οι έρμες!)....
- Βρε κορίτσια, αν άκουγε κάποιος τον διάλογο χωρίς να βλέπει που είμαστε θα έλεγε ότι η σκηνή διαδραματίζεται στα ΕΛΤΑ το 1984...
Χαμογέλασαν συγκαταβατικά και όταν ρώτησα πως θα λάβω τους κωδικούς η απάντηση ήταν: φυσικά με SMS στο κινητό σας, αλίμονο, αυτά γίνονται ηλεκτρονικά... μόνο που θα αργήσει λίγο... βλέπετε μέχρι να φτάσει η αίτηση στην Αθήνα...
ΓΚΝΤΟΥΠ!!!

Στο διπλανό ταμείο όλη αυτή την ώρα διαδραματιζόταν άλλη οπερέτα...
Κυριούλης απροσδιορίστου ηλικίας, εκείνο το μεταξύ-60-και-90-δεν-ξέρω-πόσο-είναι-γιατί-δείχνει-ταλαιπωρημένος.
- Κυρία, εγώ είχα ΝΤΕΛΑΣ αλλά τη σταμάτησα τον Απρίλη και γύρισα στον ΟΤΕ και τώρα η ΝΤΕΛΑΣ μου έστειλε λογαριασμό 169 ευρώ κι όταν πήρα να πω ότι δεν έχω ΝΤΕΛΑΣ μου είπαν να περιμένω άλλον λογαριασμός να έρθει και μετά να έρθω. Και ήρθε άλλος λογαριασμός αλλά δεν ξέρω τι είναι. Θα μου πείτε;
Η υπάλληλος παίρνει τα χαρτιά τα μελετάει και απαντάει:
- Ο δεύτερος λογαριασμός είναι πιστωτικός και η ΤΕΛΑΣ σας χρωστάει τώρα 8 ευρώ και για να τα πάρετε θα πρέπει να τηλεφωνήσετε στην ΤΕΛΑΣ να δώσετε τα στοιχεία σας κι εκείνοι θα σας πουν από ποιο κατάστημα να πάτε να πάρετε τα 8 ευρώ.
Το ότι το τηλέφωνο που έπρεπε να πάρει ήταν στην Αθήνα και με την αναμονή και πάνω κάτω στην πόλη να πηγαινοέρχεται θα του στοίχιζε μάλλον πάνω από 8 ευρώ... αυτό του το άφησαν για έκπληξη...

--

Σήμερα θέλησα να κινηθώ με ΤΑΧΙ δεδομένου ότι είχα μεγάλη βόλτα στο κέντρο και από το ένα σημείο στο άλλο οπότε το parking δε θα βόλευε.
Το όχημα και ο οδηγός του «πήγαινε» ήταν εξαιρετική εμπειρία. TOYOTA PRIUS πεντακάθαρο, με κλιματισμό, ο οδηγός νέος και ευγενέστατος.
Στο «έλα» όμως μας τα χάλασε.
Σειρά τα ΤΑΧΙ στην πιάτσα. Το πρώτο το είχε παρκάρει ο οδηγός και ήταν προφανώς κάπου γύρω για καφέ.
Το δεύτερο έγινε ιστορία μόλις μία κυρία αποφάσισε ότι προηγείται και αφού μου έδωσε μια σπρωξιά και μια κλωτσιά το πήρε κι έφυγε.
Το τρίτο μου κανε νόημα. Μπαίνω...
Πω, πω και τώρα που έχω ανάψει τσιγάρο;
- Να το σβήσετε διότι με ενοχλεί (το τσιγάρο το αναμμένο με μάρανε... ατμόσφαιρα τεκές)
Εντωμεταξύ έχει ξεκινήσει και πάει
Νόμιζα δε θα ΣΕ πείραζε
- Κι εγώ νόμιζα ότι απαγορεύεται
Ε, απαγορεύεται... αλλά... κανονικά, γιατί μπήκΕΣ; Αφού ΣΕ πειράζει το τσιγάρο. Εγώ καθόμουν εκεί στην πιάτσα, εγώ φταίω που μπήκες;
- Συγνώμη, πάτε καλά; Στην πιάτσα ήσασταν και μου κάνατε και νόημα. Σταματήστε να κατέβω ... και μερικά «γαλλικά» κλείνοντας με πολύ όμως δύναμη την πόρτα

--

Σήμερα λοιπόν έζησα ένα δίωρο στην πόλη, απ' αυτά που δίνουν πολύ υλικό!!!

Θα φέρουν κρατούμενους;

Σα να πήρε το αυτί μου στις ειδήσεις ότι η Αμερική κάνει λίστα με τις Ευρωπαϊκές χώρες στις οποίες θα στείλει κρατούμενους από το Γκουαντάναμο μόλις ο κ. Ομπάμα το κλείσει.

Να δείτε που θα μας βγει σε καλό ο Παλιοκώστας.
Σιγά μη φέρουν κρατούμενους απ' το Γκουαντάναμο στην Ελλάδα...

Για σχετικούς

Παρακολουθώντας πρώτο δεκάλεπτο του αγώνα μεταξύ της Inter και της Manchester United, ένα μόνο πράγμα μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητος...

Αν αντί για τους φρουρούς έβαζαν στον Kορυδαλλό τους παίκτες της Inter να σουτάρουν, σιγά μην είχε καταφέρει να αποδράσει ο Παλαιοκώστας... Έχουν βρει ότι πετάει σε ακτίνα ενός χιλιομέτρου πάνω από το Giuseppe Meatsa...

Έχω μια πρόταση

Ακούγοντας σήμερα τον προβληματισμό σχετικά με το τι θα απογίνει το αεροδρόμιο Ηρακλείου στην Αλικαρνασσό τώρα που ο καλός υπουργός κίνησε τις διαδικασίες για την κατασκευή του νέου διεθνούς αερολιμένα στο Καστέλι, έχω μια πρόταση:

Αντί να ταλαιπωρούνται οι δραπέτες με τα ελικόπτερα και δεδομένου να μην πάει χαμένη η υποδομή, νομίζω θα βόλευε να γίνονται πτήσεις με αεροπλάνα από το αεροδρόμιο Ηρακλείου προς εξωτικούς και άλλους προορισμούς.

Συγκεκριμένα, μπορούν τα ελικόπτερα να συλλέγουν τους δραπέτες από τις ταράτσες των φυλακών και να τους μεταφέρουν στο αεροδρόμιο Ηρακλείου απ' όπου θα αναχωρούν με charters για όποιον προορισμό έχουν επιλέξει. Βολεύει και το γεγονός ότι ακριβώς δίπλα στο υπάρχον αεροδρόμιο είναι το κτήριο των φυλακών Αλικαρνασσού. Έτσι, θα μπορέσουν και οι συνάδελφοί τους από την Κρήτη, που δεν θέλουν να αποδράσουν, να βρουν μία ευχάριστη απασχόληση ως προσωπικό εδάφους.

Ζήσε το μύθο σου στην Ελλάδα και γίνε μύθος με μια θεαματική απόδραση!