25.6.08

Νόμοι και κανόνες

Έχουν περάσει αρκετές μέρες από το τελευταίο ποστ μου, κι αυτό γιατί έχω πάρα πολύ δουλειά και ίσα που προλαβαίνω να διαβάσω μερικά blogs κάποιων άλλων. Όμως δεν μπορώ να αντισταθώ άλλο σε μια αλυσίδα ηλεκτρονικών μηνυμάτων που έχω λάβει τις τελευταίες μέρες και με καλούν να υπογράψω σε μια εκστρατεία, ώστε να σταματήσει η διαδικασία της ψήφισης νόμου για την κατοχύρωση της δυνατότητα επιλογής επιθέτου από την σύζυγο μετά το γάμο.

Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν υπήρξα φεμινίστρια με τη στενή έννοια. Πρώτον το σύνθημα «πετάξτε τα σουτιέν» δεν με εκφράζει καθόλου, για τεχνικούς κυρίως λόγους. Έπειτα, με την πάροδο των χρόνων, φάνηκε καθαρά ότι το συγκεκριμένο κίνημα ποτέ δεν είχε σκοπό την ισοτιμία γυναικών και ανδρών. Κυρίως απέβλεπε στο «πως να καπελώσετε τους άντρες σε δέκα απλά βήματα», κι αυτό είναι τουλάχιστον ρατσιστικό.

Μεγάλωσα σε μια οικογένεια όπου οι γυναίκες ήταν πλειοψηφία κι έτσι οι ενδοοικογενειακές «δημοκρατικές διαδικασίες» πάντα ήταν με το μέρος των γυναικών. Ύστερα, στη δουλειά, δεν χρειάστηκε ποτέ να διεκδικήσω ισότιμη μεταχείριση διότι απλά ήταν δεδομένη. Οπότε μάλλον δεν μου δημιουργήθηκαν απωθημένα.
Αγαπούσα ανέκαθεν περισσότερο τις λεγόμενες αντροπαρέες, διότι μάλλον αρέσκομαι στο να ακούω και να μιλάω για ποδόσφαιρο, αντί για μοντελάκια, και, επίσης, βρίσκω τους άντρες περισσότερο ειλικρινείς στις σχέσεις τους με τους άλλους ανθρώπους, κι αυτό μ' άρεσε από μικρή. Τέλος, είμαι αρκετά τυχερή να ζω μ' έναν άνθρωπο που δε μ' έχει κάνει ποτέ να αισθανθώ «υπό» σε κανένα επίπεδο. Προσέχουμε και σεβόμαστε ο ένας τον άλλο ακριβώς με τους ίδιους όρους.

Μετά από αυτή τη μεγάάάλη εισαγωγή, έρχομαι στο προκείμενο και στο chain mail που αναφέρω παραπάνω.

Αναρωτιέμαι:

- γιατί πρέπει να αντιδρούμε σε μια νομοθεσία που δίνει το δικαίωμα επιλογής σε κάποιες γυναίκες που πιθανά να θέλουν -για τους δικούς της λόγους η καθεμία- να πάρουν το όνομα του συζύγου τους μετά το γάμο; Εγώ προσωπικά γνωρίζω τρεις που έχουν δηλώσει ότι θα το ήθελαν, αλλά η σημερινή νομοθεσία δεν τους το επιτρέπει, κι αυτό είναι τουλάχιστον παράλογο.

- γιατί θεωρείται δεδομένο ότι θα οδηγήσει σε de facto χρήση του ανδρικού επωνύμου; Θα αρχίζουν λέει οι διάφοροι «μάτσο» γαμπροί, μαζί και τα πεθερικά και τα σόγια, να πιέζουν τις νύφες να παίρνουν το όνομά τους. Μα είμαστε σοβαροί; Αν συμβεί κάτι τέτοιο σε μια γυναίκα, αυτή θα θελήσει εντέλει να παντρευτεί τον εν λόγω κύριο; Άρα μπορεί να βοηθήσει, κιόλας, στο να μην ολοκληρωθούν γάμοι που μπορεί να ναι και καταδικασμένοι.

Το τελευταίο «γιατί» αφορά την μονόπλευρη δυνατότητα επιλογής επιθέτου. Ναι, ο νομοθέτης έπρεπε να σκεφτεί ότι πιθανά ο κ. Καραβλαχοδημητρογιαννακοπουλόπουλος να θέλει εντέλει να πάρει το επίθετο της γυναίκας του μετά το γάμο και να λέγεται απλά Παπαδόπουλος.

Με συγχωρείτε φιλενάδες που τελικά δεν θα υπογράψω την εκστρατεία.

Άντε, και στα δικά σας οι ανύπαντρ-ες/οι!

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

n' agiasei to stoma soy koritsi moy!!!

btw, h Z. diafwnei, pisteyeis oti einai arga gia diazygio ?

Al Silk είπε...

Συμφωνεί διαφωνεί η Ζ. τώρα είναι αργά. Είστε ήδη παντρεμένοι, δε σας πιάνει ο νόμος οπότε μην ανησυχείς για τίποτα. Όλα καλά!
Αλήθεια, πώς σου φάνηκε το ματσάκι σήμερα;

Ανώνυμος είπε...

Κι άμα η γυναίκα υπερτερεί στη φορολογική δήλωση, δικαιούται να πάρουμε το επώνυμό της :-P

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέρω, εμένα αυτή η "επιλογή" με μπερδεύει... Μου θυμίζει λίγο εκείνους που φώναζαν για τις ταυτότητες και έλεγαν ότι είναι πιο δημοκρατικό να εχεις το δικαίωμα να επιλέξεις αν θα αναγράφεται το θρήσκευμα ή όχι. Μη σου πω ότι μου θυμίζει και την "επιλογή" της μαντήλας. Και επειδή με τη γείτονα εξ ανατολών είμαστε πιο πολύ ούνα φάτσα ούνα ράτσα, προτιμώ τα θέματα ισότητας να επιβάλλονται "δημοκρατικά"...
;-)

Al Silk είπε...

Αναρωτιέμαι τι ακριβώς σε μπερδεύει στην επιλογή; Δυσκολεύομαι να αντιληφθώ ότι κάποια γυναίκα έχει συνηθίσει μόνο στην επιβολή. Σε κάθε περίπτωση φυσικά και θα ήμουν υπέρ και στην επιλογή του να αναγράφεται το θρήσκευμα στην ταυτότητά τους (υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν με το ότι απαγορεύτηκε η αναγραφή) και η επιλογή του να φοράει μια μουσουλμάνα την μαντίλα γιατί έτσι θεωρεί ότι εκφράζει την πίστη της. Μήπως τελικά το μόνο που φοβόμαστε είναι το να πάμε κόντρα στο ρεύμα και να κακοχαρακτηριστούμε επειδή ξαφνικά εμείς θα επιλέξουμε το δύσκολο και όχι το εύκολο; Γιατί είναι εύκολο να μη γράφεις το θρήσκευμα στην ταυτότητα επειδή απαγορεύεται. Αν όμως είχε δοθεί το περιθώριο της επιλογής θα έπρεπε για κάποιους λόγους να επιλέξεις την αναγραφή κι αυτό θα ήταν πολύ δύσκολο; Οπότε σ' αυτή την περίπτωση η επιβολή διευκολύνει... Μόνο έτσι μπορώ να το καταλάβω, αλλιώς γιατί να μας φοβίζει το να έχουμε επιλογές; Επικίνδυνο μου ακούγεται...
Πάντως εγώ θα επέλεγα να έχω το δικό μου επίθετο μετά τον γάμο και να μην αναγράφεται το θρήσκευμα στην ταυτότητά μου. Όσο για την μαντίλα δεν υπάρχει καμία περίπτωση να είμαι σε θέση να απαντήσω. Θα μπορούσα, μόνο αν ήξερα τι ακριβώς αντιπροσωπεύει για την κάθε γυναίκα που επιλέγει να την φοράει.

Ανώνυμος είπε...

> Αλήθεια, πώς σου φάνηκε το ματσάκι

pws na moy fanei.. egw, otan paizoyn dyo omades kai h mia foraei kokkina, e fysiologika thn yposthrizw !

ayth th fora xasame :-(

Pantws, opws eipe kai "to stefani soy" oi amynes "mpazane" apo pantoy !!!

Ανώνυμος είπε...

Θα τραβήξει μακρυά η κουβέντα και θα πρέπει ή να'ρθούμε ή να'ρθείτε...
α.Δεν συμφωνώ σε καμιά περίπτωση με την αναγραφή του θρησκεύματος σε επίσημο έγγραφο του κράτους. Ας βγάλουν οι εκκλησίες κάρτες μέλους.
β.Ποτέ δεν με πείραξε να πηγαίνω κόντρα στο ρεύμα, ίσα-ίσα. Για να καταλάβεις, αν το κόμμα που ψηφίζω, λάβει ποτέ διαστάσεις κόμματος εξουσίας - λέμε τώρα - θα ψηφίσω κάτι άλλο, έτσι για να υπάρχει αντίλογος ;-)
γ.Σαφώς και είναι δημοκρατικότερο να υπάρχουν επιλογές, όμως εδώ στη νοτιοανατολική ευρώπη φοβάμαι λίγο. Όταν υπάρχουν καθηγητές που μπαίνουν στο μάτι του δ/ντή γιατί δεν παρίστανται στην πρωϊνή προσευχή και όταν στη γείτονα χρειάστηκε επέμβαση από την ΕΕ για την τροποποίηση του ποινικού κώδικα, ώστε να συμμαζευτούν λίγο τα εγκλήματα τιμής, τότε νομίζω ότι η επιβολή των αυτονόητων με σκοπό απλά την προστασία ευαίσθητων ομάδων του πληθυσμού δεν αποτελεί "επιβολή" με τη στενή έννοια.

Al Silk είπε...

Σωστά. Αυτές οι κουβέντες γίνονται από κοντά οπότε πρέπει να το κανονίσουμε :)